Het leven in Belgie

Hoi hoi allemaal,

ondertussen zijn we een maandje terug in Belgie en hebben we de draad weer min of meer opgenomen :)! Louis is terug aan het werken in Vlevy in Gent en ik begin 1 april met werken! We wonen ondertussen in Gent, in de olifantstraat! Altijd welkom om een bezoekje te brengen en meer van onze avonturen te vernemen :)!

Bedankt voor het volgen van onze reis en hopelijk hebben jullie ervan genoten! Wij in ieder geval wel!

Groetjes

Karin en Louis

Genieten van Melbourne bij Julie and Collin

Aangekomen in Melbourne moesten we uitzoeken hoe we bij Julie en Collin moesten geraken. Julie and Colin zijn een kopppel die hebben leren kennen helemaal aan het begin van onze trip in mount remarkable national park. Zij gaven toen hun adres en gegevens en we hebben hun dan ook gecontacteerd of we onze 4 laatste dagen bij hun mochten doorbrengen. Vanwege de australian open waren de prijzen in jeugdherbergen tot 80euro per persoon per nacht in een 12 persoons kamer. Veel te duur dus. En we mochten bij Julie and Colin verblijven voor vier dagen. Dus een beetje zenuwachtig gingen we op zoek naar het juiste openbaar vervoer om tot bij hun te geraken want zij wonen buiten de grote stad. Eenmaal trein gevonden gingen we op weg, maar dit niet zonder problemen. Onze trein stopte abrupt en het bleek dat iemand zelfmoord had gepleegd. Er zouden geen treinen meer verder rijden en er zouden bussen in gelegd worden. Daar stonden wij dus in de the middle van weet ik veel waar en geen idee waar we naar toe moesten... Gelukkig hoorde iemand dat we van belgie waren. Een vriendelijke nederlander die al 17 jaar in australie, melbourne woont. Hij heeft zich over ons ontfermd en ons mee gegidsd naar het volgende station. Helaas ook daar reden geen treinen meer, het hele treinverkeer was verstoord. Hij belde zijn vrouw en zij zou ons oppikken en afzetten in de buurt van jullie and colin. Het was toch op hun weg zeiden ze. Dit nog maar eens om de vriendelijkheid van de ozzies te laten zien! Uiteindelijk dan toch goe den wel bij julie en collin aangekomen waren onze zenuwen helemaal verdwenen. Wat zijn deze mensen toch vriendelijk. Ze hadden al allerlei info voor ons verzameld om de stad te verkennen. En zaterdag en zondag zouden ze ons mee op pad nemen als wij dat zagen zitten! Waar waren we terecht gekomen, echt de max!!! De volgende dag was het australia day of zoals de aborignals zeggen: survivor day! Heel de dag door zijn er feestelijkheden in de stad. Zeer gezellige dag met goed weer, leuke muziek en vrolijkheid afgesloten met prachtig vuurwerk! De meeste van jullie zullen het vuurwerk wel gezien hebben tijdens het stilleggen van de australian open! Wat een zalige dag. De volgende dag hebben we een stadswandeling gedaan door kleine straatjes, arcades, echt de gezellige delen van de stad. Amai wat heeft deze stad meer te bieden als Sydney. Melbourne bruist van kunst en muziek en is echt een zaligheid om te vertoeven! S'avonds lekker mee gegeten bij jullie en colling thuis en samen naar de tennis gekeken! En dan was het weekend aangebroken! Toen we wakker werden stond de picknick al klaar voor ons dagje weg! Ze hebben ons de streek rond melbourne laten zien. Sjieke wijnboeren, tot uitzichtspunten, tot kleine leuke theewinkeltjes,.... vanalles wat en voor ieder wat wils! Na een heerlijke picknick met zelfgemaakte spulletjes en groentjes uit eigen tuin gingen we collin zijn dochter bezoeken en samen naar het strand! Zijn dochter vertrekt bijna op een trip door europa dus het was leuk bijbabbelen. S'avonds hebben ze ons mee genomen over een brug met zicht op het hele verlichte melbourne. En als kers op de taart gingen we eten in de meest gekende straat in Melbourne als het op eten aankomt. Lekker italiaans en wat een zalige dag was dit. Als afsluiter gebak gaan eten bij een bakkerij zo groot dat je het niet kan voorstellen. Het leken we 4 bakkerszaken langs elkaar! Echt de max! De volgende dag namen ze ons mee naar de markt en een ander deel van de stad. Tijd om een laatste keer te zwemmen in de zee en te genieten van het prachtige weer want die avond vertrok ons vliegtuig! Weer lekkere picknick en wandeling door de botanische tuinen van melbourne en bezoek aan een prachtige kerk. Afgesloten met zelfgemaakte lasagna bij hun thuis en toen was het jammer genoeg tijd om afscheid te nemen. Ze brachten ons naar de luchthaven en wat was dit even emotioneel. We hadden een hele goede band opgebouwd met deze mensen en het klikte gewoon goed! Ze noemden het afscheid van hun eigen kinderen zonder te weten wanneer ze terug komen :)! En toen reed de auto weg en stonden we metn onze valiezen op de luchthaven. Hetzelfde als 5 maanden geleden maar met heel veel ervaringen, avonturen rijker! Wat is het snel gegaan en wat een zonde dat het al om is! Een ervaring die we beiden niet hadden willen missen! Maar zoals bij alles kwam er aan ons groot avontuur ook een einde!

https://picasaweb.google.com/109532825019638136091/GenietenVanMelbourneBijJulieEnCollin?authuser=0&authkey=Gv1sRgCIOMnt3ErOmoFg&feat=directlink

dunedin, christchurch en afscheid van nieuw-zeeland en onze nederlandse maatjes

Na de kepler track hebben we een dagje uitgerust op onze geweldige jeugdherberg op de berg vooraleer te vertrekken richting dunedin. Dit was een verbazingwekkende mooie stad. Hier hebben we ons laten gaan in een tweedehands winkel en hebben we de stad verkent. We zijn s'avonds zelfs naar het chinees nieuwjaar geweest in de chinese tuin. De volgende dag zijn we s'avonds naar de peninsula gereden om pinguins te spotten. Via de tip van iemand in de hostel kon je daar gratis pinguins zien zonder op zo een dure tour te gaan. Na lang wachten in de kou kwam een eerste verloren gelopen pinguin aan land gewaggeld. Niet veel later kwamen groepen van wel 20 pinguins een voor een het land op gewaggeld. Echt de max om te zien. Het zijn dwergpinguins, de kleinste ter wereld! En geweldig schattig! We wouden eignelijk op de peninsula slapen maar na met mensen te spreken die er wonen en zeiden dat er veel boetes worden uitgeschreven zijn we toch maar terug naar de stad gereden. Vervolgens zijn we de dag erna na Christchurch gereden. Wat een doodenge stad is dit. We moesten een jeugdherberg hebben want de volgende dag moesten we de auto binnen leveren en het vliegtuig nemen naar melbourne. Veel keuze hadden we niet want vele hostels waren vernietigd door de aardbevingen of lagen in het stadscentrum waar je niet meer binnenmocht. Door de recente aardbevingen is er veel van christchurch vernietigd. De schade was ook goed zichtbaar in onze hostel. de volgende hebben we het centrum proberen te bezoeken maar veel plaatsen zijn afgezet en worden door het leger bewaakt. Stukken waar je in mag zijn heropgebouwd met containers en alles bevindt zich in containers: van winkels tot bankautomaten tot cafe's en restaurants. Een heel vreemd zicht. Christchurch is echt net een spookstad! De volgende dag de auto ingeleverd en afscheid genomen van onze nederlandse vrienden die we nu pas weer terug zien als we allemaal terug in belgie en nederland zijn! 3 uur later kwamen we aan in Melbourne waar we de laatste dagen van ons groot avontuur zouden doorbrengen!

https://picasaweb.google.com/109532825019638136091/DunedinChristchurchEnAfscheidVanNieuwZeelandEnOnzeNederlandseMaatjes?authkey=Gv1sRgCMK3gKCnj-Oy9wE

De kepler track

Eindelijk konden we beginnen aan ons 4 daags avontuur! De eerste dag begon goed! Vlak wandelen en het weer zat deze keer goed mee! Onze eerst hut lag 16km verder en aan een prachtig bergmeer. Hier leerden we Robert kennen die de volgende dagen met ons mee zou wandelen. Een gezellige avond en een slechte door snurkers-gestoorde-nacht verder begonnen we aan onze tweede dag. Deze begon goed maar eindigde slecht. We begonnen met zonnestralen maar de lucht betrok toch langzamerhand tot het eindigde in gigantische regenbui. Vandaag moesten we 15km wandelen en toch al wat stijgen. We hebben flink doorgestapt zodat we 4 uur hebben gelopen in plaats van de voorspelde 6 uur. We verlieten langzaam het bos en kwamen tussen de bergen te lopen in een prachtige valei met watervallen die nu helaas heel mistig was door het slechte weer. Eenmaal aangekomen bij de hut waren we doorweekt, en we waren niet alleen. De mensen die de tocht in de tegenovergestelde richting wandelden hadden die dag de bergkam moeten oversteken en er waren rukwinden tot 90km per uur. Als je dan over een richel loopt kunnen er al eens ongelukken gebeuren en zo zijn ze dus ook iemand moeten komen halen met de helikopter. Door de hevige wind en regen waren deze mensen nog doorweekter als ons. De hut hing vol met slaapzakken, schoenen, kousen, kledij die te drogen hing. Hele gezellig avond met 2 nederlandse reisbegeleidsters die ook in de hut sliepen. Deze keer wel een goede nachtrust en s' avonds is louis met robert en maarten nog kiwi's gaan spotten maar hadden helaas geen geluk. De volgende ochtend met een bang hartje opgestaan want we wisten niet wat het weer zou doen. Als er weer zo rukwinden zouden zijn mochten we niet vertrekken en moesten we terug wandelen. Gelukkig voor ons was de wind een beetje gaan liggen en zouden er maar rukwinden van 70km per uur zijn en regen pas op het einde van de dag. Dus we waagden het erop en vertrokken voor de beklimming van de bergkam. Na een goede, stevige klim waren we op het punt gekomen dat we km's over de richel moesten lopen. Het begon met mooie regenbogen en vergezichten maar al snel nam de mist de overhand en zagen we niets. Het was ijskoud boven en na een goede stevige toch waren we toch blij dat we in de hut aankwamen. Het was een heel avontuur! De hut was echter ijskoud maar weer gezellig! Louis is samen met robert nog de plaatselijke grotten gaan verkennen en de volgende dag was ons laatste dagje alweer aangebroken. Moe maar voldaan de laatste dag stappen en we kijken terug op een prachtig avontuur en ervaring!

https://picasaweb.google.com/109532825019638136091/DeKeplerTrack?authkey=Gv1sRgCIy3kPv49q6RTQ

Milford sound: het wonderbaarlijke fjordland!

Hallo allemaal.

Even de laatste verhalen en foto's nog neerpennen zodat jullie toch zeker niets hebben moeten missen!

Aangekomen in Te Anau met het oog op de 4 daagse wandeling werden we redelijk teleurgesteld. Na een laatste weer check vooraleer onze tickets af te halen bleek dat het weer er helemaal niet goed uitzag. Voorspelling van hagel en sneeuw boven de 1800 m. En dat was waar wij naar toe gingen. Gelukkig konden we onze tickets verzetten naar 5 dagen later in de hoop dat het weer dan beter zou zijn. Nu hadden we dus inneens 4 dagen om op te vullen. Eerst hebben we de nacht doorgebracht in een van de prachtigste jeugdherbergen waar we ooit zijn geweest. In plaats van bunk bedrooms van 12 personen, kon je per 2,4 of 6 een huisje huren met keuken en of douche erbij. Het lag op een heuvel en je had prachtige vergezichten. Dit was echt een stukje paradijs en zalig om even voor de regen te schuilen. De volgende ochtend werden we wakker met besneeuwde bergtoppen in de verte en het had dus wel degelijk meer dan 10 cm gesneeuwd. Wat waren wij blij dat we nu niet boven in de bergen zaten!! Om onze dagen op te vullen hadden we besloten naar milford sound te rijden, een bekend fjorden gebied in nieuw-zeeland. De weg er naar toe zou prachtig zijn maar we zagen helaas niet veel vanwege het uitermate slechte regenweer. Louis en ik wouden ons toch niet laten tegenhouden en hebben ondanks de regen toch een wandeling gedaan. Zo werden onze regenjassen en schoenen ook onmiddelijk eens getest voor de 4 daagse van erna. Besluit sommige jassen waren niet meer wat ze geweest waren :)! We waren doorweekt. Om toch maar niet de tent op te zetten in dit miezerige weer hebben we weer een hutje voor de nacht geboekt. Dit was een 80 jaar oud hutje met bijhorende stoof. De stroom viel uit om 22.00 en het was redelijk oud allemaal maar een avontuur om er te slapen, en droog! Dat was het voornaamste. De volgende dag was het wonder boven wonder helemaal open getrokken! Wat hadden we geluk want louis en ik zouden een boottrip door de fjorden gaan maken. Het landschap was echt adembenemend. De boottrip nog adembenemender en wat waren we content dat we dit stukje natuur mochten aanschouwen!!! De dag afgesloten met een stuk te wandelen van de rootburn track. Een bekende 4 daagse waar we dus een stukje van gelopen hebben. Wat was het mooi met al die besneeuwde toppen in de verte. We hebben er echt van genoten. Dit was de laatste voorbereiding op de aangekomende kepler track. Afgesloten met een prachtige kampplaats. Wat stond ons tentje daar mooi tussen de bergen. De volgende dag ons valiezen gepakt en helemaal klaar om de kepler track te beginnen!

link naar de foto's:

https://picasaweb.google.com/109532825019638136091/MilfordSoundHetWonderbaarlijkeFjordland?authkey=Gv1sRgCKfZ8rmzqJOdNw

even een snel bericht

Hoi allemaal,

de kepler track ligt ondertussen al enkele dagen achter ons en was heel erg de ;oeite. Ondanks dat het weer wat tegen stak waren het vier leuke dagen. Ondertussen is het nog altijd heel erg koud hier voor de tijd van hetjaar en blijft regenen.

We slapen dus in backpackers en vandaar dat we internet hebben.

Het verhaal van de afgelopen dagen volgt nog alsook de foto's.

Morgen zit ons nieuw-zeeland avontuur er helaas op. We vertrekken morgen nog voor 4 dagen naar melbourne waar we blijven slapen bij mensen die we hebben leren kennen tijdens onze australie reis. Best spannend.

29 januari stappen we dan op de vlieger om via hongkong naar londen te vliegen en 30 januari in zaventm aan te komen. Alle dat hopen we toch, hangt af of ze al dan niet gaan staken in zaventem de 30ste.

Dus bijna weer thuis.

Groetjes

nieuw zeeland: het land vol avonturen en uitdagingen

Hallo allemaal. Hier zijn we weer! We hopen dat jullie het nieuwe jaar allemaal goed hebben ingezet. Wij in ieder geval wel. Niet op de normale manier maar het was gezellig. Pizza's gemaakt en film marathon gehouden tot iets voor 24.00. Toen zijn we gaan aftellen buiten en werden we getrakteerd op prachtig vuurwerk. De regen was intussen overgewaaid en 1 januari vertrokken we dan ook op onze verkenningstocht van het zuidereiland. Eerste stop abel tasman national park. Geen schitterend stralend weer maar de moeite om te wandelen. Eerst werden we met een bootje gedropt op een prachtig strand waarna we terug gewandeld zijn doorheen het park richting auto. Prachtige vergezichten en stranden. Abel tasman is toch echt wel een stop waard! Vervolgens gingen we de meer avontuurlijke tour op! Toch voor de vrouwen. Onze stop in nelson was om te gaan paragliden. Voor de mensen die dit niet kennen. Met een parachute een berg afspringen/lopen en dan 20 minuten in de lucht rond zweven. Zalig. De jongens maken foto's, de vrouwen voelen zich zo vrij als een vogel! Gelukkig kwam tijdens mijn sprong de zon even piepen en had ik een prachtige 20 minuten. De wind zat goed en we zijn tot maximale hoogte kunnen opstijgen: 900m. Vermits we nog redelijk hoog waren toen we bij plaats van landing kwamen zijn we rollercoaster gewijs naar beneden gegaan! Helemaal draaierig terug met de voeten op de grond en helemaal content dat mijn droom om te paragliden is uitgekomen!! terug in de auto springen op weg naar ons volgende avontuur! Met een klein hartje ging ik met maarten en louis de buller gorge rivier verkennen al raftend! Door de vele regen van de voorbije dagen stond de rivier hoog en redelijk hevig! Onze super gids lisa heeft ons goed er doorgeleid tot de allerlaatste stroomversnelling/waterval! Na een grondige check door de gidsen besloten ze het er toch op te wagen en de waterval te nemen. De eerste boot ging goed, de tweede boot niet! En natuurlijk zaten wij in de tweede boot! Het leek alsof alles goed ging tot de stroming ons terug naar achter duwde! Na een commando van de gids om terug te roeien vloog de boot ondersteboven! De boot ging over ons heen en iedereen lag in het water! We moesten zo snel mogelijk op onze rug gaan liggen zodat we gemakkelijk met de stroomversnelling meekonden gevoerd worden tot een boot ons kon oppikken. Maar dat was gemakkelijker gezegd als gedaan. Onze benen werden door de kracht van het water iedere keer naar beneden gezogen en we gingen telken kopje onder! Gelukkig heeft de gids mij snel vastgegrepen en heeft louis goed voor me gezorgd want ik vond er maar niets aan :)! Louis en maarten vonden het de max! Onze volgende stop zouden we het iets minder avontuurlijk aanpakken. Een wandeling met zicht op de nelson lakes. Een heel ander stukje nieuw-zeeland! De berg opgewandeld met prachtig zicht op de lakes en gelukkig was het weer een stralende dag! Twee reisdagen volgden hierna met een tussenstop aan de pancake rocks! Rotsen die bestaan uit precies allemaal versteende pannekoeken op elkaar geplaatst! Er is nog steeds geen wetenschappelijke verklaring waarom die rotsen zo zijn opgebouwd. In hokitika hebben we jade, groene steen bewonderd! Deze word gevonden aan de westkust van nieuwzeeland en wordt vooral in hokitika geslepen, gepolijst en gevormd tot prachtige juwelen. We hebben beide een mooi souvenir er aan over gehouden! Ook hebben we een tussenstop gemaakt aan de hokitika gorge! Prachtig blauw water gevormd door onder andere het ijswater van de gletsjers! Wat heeft de natuur toch prachtige dingen voor ons in petto!Na onze reisdagen aangekomen op bestemming: fox glacier! Fox glacier is een van de vele gletsjers die nieuw-zeeland bezit en het is de grootste van ze allemaal. De jongens gingen deze op een dagtour bezoeken en de vrouwen gingen een halve dag! Met de spikes onder de schoenen beklommen we de gletsjes! Prachtig blauw ijs hebben we gezien evenals schachten, watervallen en prachtig uitzicht! Dit was weer een leuke dag en een hele nieuwe ervaring om op een massief van ijs te lopen! Vervolgens reden we via de haastpass , een berg pas , via een prachtige weg en tussenstoppen richting wedderburn. Hier starte ons fietsavontuur! 45km mountainbiken over een oude spoorweg die is opgebroken: de otago rail trail! Wegens tijdgebrek is het een dagtocht geworden in plaats van een tweedaagse maar zeker de moeite waard! Met de mountainbike op pad door prachtige natuur! Buiten andere fietsers kwam je niemand tegen en als je even stilstond was het muisstil! Het enige geluid was het waaien van de wind en het zingen van de volgens! Echt rustgevend! We hebben onze ogen uitgekeken! Nu zijn we aangekomen in queenstown waar louis zo juist zijn benjee jump heeft gedaan. De hoogste van australie en nieuw-zeeland en de tweede hoogste van de wereld! Hij is gesprongen van 134m hoogte! Ik kreeg schrik alleen al door de mensen te zien springen maar louis heeft wel degelijk stalen zenuwen! 8.5 seconden vrije val en hij vond het helemaal de max!
Morgen een rustdag en overmorgen vertrekken we op onze vierdaagse! Hopelijk blijft het weer goed zodat we toch echt wel de track kunnen wandelen! De kepler track brengt ons over alpine bergen, valleien en prachtige vergezichten! We zijn heel erg benieuwd! Dus waarschijnlijk even weer geen nieuws van ons!

Groetjes

trouwens het weer valt goed mee! Tot nu toe reizen we mee met de zon! Laten we hopen dat de weergoden ons goed gezind blijven voor de komende twee weken!

Fotos:

https://picasaweb.google.com/109532825019638136091/NieuwZeelandHetLandVolAvonturenEnUitdagingen?authuser=0&authkey=Gv1sRgCMn8s5CNo43sWA&feat=directlink

Picton en omgeving: dolfijnen,wijngaarden en wandelen!

Aangekomen in picton hebben we ons eens goed geinformeerd over onze verdere reisplanning en alvast enkele dingen vastgelegd zoals lousi zijn benji sprong in januari :)! Dan al naar onze volgende bestemming doorgereden: kaikoura! Het paradijs van de marine wereld! S'morgens vroeg vertrokken we met de boot de oceaan op om walvissen te gaan spotten. Na nog geen uurtje op de boot hadden ze een walvis gesignaliseerd. Een sperm whale. De enige walvis die tot 3 km diep kan duiken. Door zijn ultrasounds die hij maakte werd hij opgespoord en moesten we even wachten tot hij weer boven kwam en het wachten werd beloond! Inneens konden we het grote gestalte spotten aan de oppervlakte van het water. Hij was zelfs zo vriendelijk om zjin staart te tonen vooraleer hij terug ging duiken. Wat een impossant dier! Wat een ervaring. Alsof dat nog niet genoeg was hebben we een school van 100den dolfijnen gezien. Hele mooie en hele speelse. Ze zwommen echt overal. Overal waar je keek waren deze prachtige dieren. Ze trakteerden ons op akrobatische kunstjes! Wij gaan nooit meer naar een dolfinarium. Wat zalig om deze dieren in hun natuurlijke omgeving te kunnen spotten. Alsof dit nog niet genoeg was hebben we zeehonden in hun natuurlijke omgeving kunnen spotten. Wat een luilekker leventje hebben deze beesten zeg! Het was een prachtige voormiddag! In de namiddag hebben we op de peninsula een hele mooie wandeling gemaakt en geslapen op een hele mooie camping in de middle of nowhere! De volgende dag hebben we een wijntour gedaan! Voor mij (karin) niet zo heel speciaal maar de rest heeft een hele leuke dag beleefd. We zijn wel naar 6 wijnboeren geweest en wijn dat ze hebben mogen proeven, amai :)! Natuurlijk kon het kopen van een flesje wijn er niet aan ontbreken. Die avond naar een camping geweest aan de queen charlotte road met uitzicht op de sounds. Dit lijkt op fjorden maar hebben een andere oorsprong! Fjorden ontstaan door het smeltwater van de gletsjers terwijl de sounds valleien zijn die ondergelopen zijn zo vele jaren geleden. Prachtige camping maar lang getwijfeld of we wel zouden bljiven staan. We hadden al meermaals gehoord die dag dat noodweer er zat aan te komen en de man op de camping vertelde dat het een horrible night zou worden. We hebben wel drie keer onze tent terug opgezet en afgebroken vooraleer we dan toch besloten om echte avonturiers te worden en te blijven staan. Er is geen druppel gevallen die nacht :)! Toch hebben louis en ik de nacht ind e auto doorgebracht want onze matras is op mysterieuze wijze gesneuveld! We zijn op zoek naar een nieuwe! Moe na een slechte nacht zijn we vertrokken aan onze wandeling avn 15 km over de queen charlotte track! Een hele bekende wandeling in nieuw-zeeland rondom de sounds! Heel erg mooi! Met heel veel geluk zijn we droog gebleven tot na de wandeling. Toen we een uur op onze boot terug hebben moeten wachten zijn we wel doorregend! Eenmaal terug in picton was het noodweer losgebarsten en besloten we de nacht door te brengen in de hostel. Een hele gezellige plek gevonden, heel huiselijk en rustig! Hier voelen we ons wel op het gemak! Vermits het weer binnen enkele dagen beter zou worden besluiten we hier drie nachtjes te blijven en nieuwjaar hier te vieren. Gisteren zijn we naar een plaatselijke pub geweest waar we de benen nog eens hebben strekken op de plaatselijek live muziek en we kijken vol hoop uit naar nieuwjaars avond om onze dansbenen nog eens te kunnen strekken. Ze beloven vuurwerk en een heuse live band dus als het weer wat meezit belooft het een hele leuke avond te worden. We vullen onze tijd met muffins bakken en lasagna maken, want we hebben een oven! Ik zei het toch: huiselijke sfeer!

hier alvast de link naar de foto's:

https://picasaweb.google.com/109532825019638136091/PictonEnOmgevingDolfijnenWijngaardenEnWandelen?authuser=0&authkey=Gv1sRgCLTZ84urme2DJA&feat=directlink

Groetjes aan iedereen! en alvast een gelukkige nieuwjaar!